Tropią przemytników kości słoniowej, wykrywają bomby, pomagają nieuleczalnie chorym i strzegą naszych granic. Psy na całym świecie wykazują się bohaterstwem i empatią, których mógłby im pozazdrościć przeciętny człowiek.

Ruger – pies na kłusowników
Na malejącą populację słoni w Afryce ciągle czyha zagrożenie ze strony kłusowników, którzy zabijają te niezwykłe zwierzęta dla kości słoniowej, sprzedawanej później na czarnym rynku. Na szczęście, dzięki psom wyszkolonym do wykrywania kości słoniowej oraz kontrabandy, kłusownictwo na czarnym lądzie spadło o prawie 75% w ciągu ostatnich czterech lat.

Jeden z tak wyszkolonych psów, Ruger, dopadł w swej karierze ponad 150 kłusowników z Zambii. Ruger jest o tyle wyjątkowy, że powoli traci wzrok, co jednak nie stanowi problemu w jego pracy. Paradoksalnie, im słabsze są jego oczy, tym bardziej wyostrza się jego węch. Dzięki temu, kłusownikom nie udaje się zwieść go nawet najbardziej wyszukanymi sztuczkami.

Wykrywająca bomby Belle
Na bliskim wschodzie żołnierz amerykańskiej marynarki wojennej Sam Wettstein do niedawna pracował ze swoją partnerką, wykrywającą bomby suczką Belle, jednym z najlepiej wyszkolonych psów w Afganistanie. Codziennie ciężko pracowała, ratując życie niezliczonej liczbie osób wykrywając ładunki wybuchowe.
Wettstein zdawał sobie sprawę, że nie powinien przywiązywać się do zwierzaka, ale wspólne życie podczas misji stabilizacyjnej, dzielenie jednego śpiwora i jedzenia właściwie z jednego talerza sprawiły, że nie mógł pozostać obojętny wobec Belle. Gdy wrócił z misji do domu, rozpoczął ciężką pracę nad tym, by amerykańskie wojsko zgodziło się przekazać mu bohaterską suczkę. W trakcie tych starań dowiedział się, że Belle cierpi na zespół stresu pourazowego i nie potrafi współpracować z innymi trenerami. Właśnie dzięki tej informacji amerykańskie wojsko pozwoliło Wettsteinowi zabrać ją do jego domu w Stanach Zjednoczonych. Teraz Belle korzysta z uroków emerytury i uczy się życia w cywilu wraz ze swoim kochającym opiekunem.

Zarażająca spokojem Wendy

U Huntera Van Brocklina w wieku 2 lat zdiagnozowano porażenie mózgowe. W tym roku czwartoklasista Hunter musiał przejść operację biodra, która pozbawiła go możliwości chodzenia. Ale Hunter ma niezwykłą przyjaciółkę, niemieckiego doga Wendy, to właśnie ona pomaga mu nauczyć się chodzić od nowa. Wendy trwa przy chłopcu pomagając mu w utrzymaniu równowagi. Jej obecność podczas drogi do lekarza bardzo uspokaja chłopca. Sam Hunter powtarza, że gdy jego suczka jest blisko, czuje się tak, jakby mógł osiągnąć wszystko!

 

Tekst: M.Mikulski

Artykuł Psi bohaterowie pochodzi z serwisu DogMapa - wyszukiwarka miejsc przyjaznych psom.

Pies w hotelu, pies w restauracji

• Hotel
• Restauracja
• Zachowanie przy psie
• Pies a inni goście

1. Ze względu na łatwość utrzymania czystości, a także alergie, najlepiej jest wyznaczyć kilka pokojów przeznaczonych dla gości z psami. Pokoje te można wyposażyć w meble z materiałów łatwo zmywalnych czy też takich, na których nie pozostaje sierść bądź jej nie widać (np. ciemna kanapa, może być skórzana, brak wykładzin).


2. Goście z psami cenią sobie łazienkę w pokoju – mogą tam karmić pupila i w łatwy sposób po nim sprzątać.


3. Większość osób ze względów bezpieczeństwa nie będzie zostawiać psa samego w pokoju hotelowym, dlatego warto tak przygotować hotel, aby wszędzie lub w większość miejsc można było się z psem udać. Najważniejsza jest tutaj restauracja hotelowa – właściciele będą często chcieli na śniadanie udać się z pupilem.


4. Na deszczowe dni warto zaproponować gościom dodatkowy ręczniczek do wycierania łapek i sierści. Najlepiej, aby był specjalnie oznakowany jako „psi”.

1. Jeśli jest taka możliwość, należy wyznaczyć na sali kilka stolików na uboczu przeznaczonych dla gości z psami.


2. Najlepiej jeśli stolik znajduje się z boku lub przy niskim murku, wówczas psa nie denerwują pojawiające się co chwilę ludzie nogi.


3. Przy wejściu do lokalu bądź (lepiej) przy stolikach dla właścicieli psów warto postawić miskę z wodą dla psa, zwłaszcza latem. W celu zachowania higieny miska powinna być trudna do przewrócenia oraz stać na specjalnej macie/podkładce.


4. Przepisy sanitarne zezwalają na pobyt psów w restauracji (ale już w kuchni-nie).


5. Niektóre restauracje oferują specjalnie dla psów potrawy, np. burgery wątróbkowe, hotdogi 😉 Na naszej stronie można będzie już niedługo znaleźć przepisy dla psów.

Pobyt w restauracji czy hotelu gdzie jest wiele nieznajomych ludzi, zapachów, dźwięków i panuje ruch, może wiązać się u psa ze stresem, dlatego dobrze jest ułatwić mu tę wizytę. Wersja do druku

1. Nie należy głaskać psa po głowie ani pochylać się nad nim czy zagadywać, ponieważ:
– jeśli pies nie lubi obcych, może się dodatkowo zestresować i zareagować nerwowo
– jeśli pies bardzo lubi ludzi, może zacząć skakać i szczekać, co będzie przeszkadzać innym gościom. Takiego psa może być trudno później uspokoić.


2. Najlepiej po prostu ignorować psa, nie nawiązywać kontaktu wzrokowego, wówczas nie będzie czuł na sobie dodatkowej presji i skupi się na właścicielu.


3. Ogólnoświatowym znakiem mówiącym, że psa nie należy głaskać, jest żółta wstążeczka zawiązana na smyczy. Najczęściej są tego poważne powody, np. pies jest bojaźliwy lub podczas treningu i inne – staramy się respektować tę niemą prośbę nawet jeśli pies jest wyjątkowo rozkoszny.


4. Zawsze pytamy właściciela o zgodę zanim pogłaszczemy jego psa.


5. Psów przewodników osób niewidomych nie należy w żaden sposób rozpraszać ani dotykać, gdyż mogą źle wykonać swoje zadanie, powodując niebezpieczeństwo dla opiekuna.

1. Niektórzy goście mogą mieć alergię na psią sierść, zwłaszcza dzieci, dlatego osoby z psami najlepiej sadzać w pewnym oddaleniu od pozostałych gości. Ale naturalnie nie tak daleko by poczuli się oni urażeni 😉


2. Jeśli któremuś z gości przeszkadza obecność psów, najlepiej po prostu wyjaśnić mu, że lokal prowadzi politykę przyjazną zwierzętom. Szczęśliwie, większość ludzi kocha psy i widok czworonoga wywołuje na ich twarzy uśmiech.

Artykuł Poradnik dla obiektów – goście z psem pochodzi z serwisu DogMapa - wyszukiwarka miejsc przyjaznych psom.

Czy psy trzeba specjalnie przygotowywać na nadejście zimy?
MZ: Jeżeli opiekujemy się psem, który przebywa na dworze, warto przygotować jego kojec lub budę. Sprawdźmy, czy nie ma szczelin, przez które wpadać będzie zimne powietrze, wyścielmy środek ciepłym materiałem – mogą to być na przykład ścinki polaru, które bardzo dobrze sprawdzają się w takich warunkach. Zarówno w przypadku psów mieszkających na dworze, jak i tych domowych, warto zadbać o wizytę u lekarza weterynarii, by sprawdzić, czy nie dzieje się nic złego. Pamiętajmy o odrobaczeniach i szczepieniach, a także o tym, że zima to czas, kiedy zdejmujemy obroże przeciwkleszczowe.
Nie zapomnijmy, że pies żyjący w domu także może marznąć, dlatego zadbajmy o ciepłe legowisko w postaci poduszki, koca lub dywanu. Wszystko będzie lepsze niż zimne płytki. Jeżeli mamy psiaka, którego regularnie strzyżemy, warto na zimę zostawić mu trochę dłuższą sierść, która w warunkach naturalnych byłaby jego ochroną.
Uważajmy także na podłoże – sól, która używana jest do oczyszczania chodników czy jezdni, może być bardzo szkodliwa dla zwierzęcych łap. Aby nie dopuścić do powstania infekcji grzybiczych, warto wycierać i myć opuszki pupila po każdym spacerze – dzięki temu psiak nie będzie zlizywał z nich soli szkodliwej dla zdrowia i życia.

Odzież ocieplająca to fanaberia opiekunów czy coś potrzebnego?
Ubranka dla psów wbrew pozorom nie są fanaberią, a rzeczą bardzo potrzebną – pod warunkiem, że są odpowiednio dobrane do zwierzaka. To, czy nasz psiak potrzebuje ogrzewaczy, możemy łatwo zaobserwować na spacerach. Jeśli trzęsie się z zimna lub nienaturalnie podnosi łapki stąpając po śniegu lub zamarzniętej powierzchni i nie chce wychodzić na dwór, powinno to być dla nas sygnałem, że musimy o niego dodatkowo zadbać. Z pewnością kurtki i derki przydadzą się tym psiakom, które mają budowę ciała o niskich łapach – tułów jest wtedy bliżej podłoża, dlatego szybciej marzną. Szczególną uwagę powinniśmy zwrócić także na szczeniaki oraz psy starsze, które narażone są na osłabienie odporności. Ubierani powinni być również przedstawiciele ras wywodzących się z krajów ciepłych, jak chihuahua, shih tzu czy maltańczyk, a także wszystkie psy bezwłosowe, krótkowłose i o smukłej budowie, jak yorkshire terrier, westshire terrier, grzywacz chiński, doberman, dalmatyńczyk i chart. Warto zadbać także o wszystkie psiaki, które strzyżemy oraz o te, które przebywają w ciepłych mieszkaniach – różnica temperatur przy wyjściu na zewnątrz będzie dla nich niebezpieczna. Ubranko ogrzeje tułów psiaka, dzięki czemu do łap transportowana będzie cieplejsza krew. O rasy przyzwyczajone do chłodnych warunków pogodowych nie powinniśmy się martwić – warto jednak zachować rozsądek i obserwować naszego alaskana, akitę lub shibę. Oprócz ubranek warto zwrócić tutaj uwagę na psie łapy, które bardzo szybko ulegają odmrożeniu. Smarujmy opuszki specjalnymi środkami chroniącymi przed zimnem lub użyjmy zwykłej wazeliny. Dzięki temu zabezpieczymy łapy czworonoga przed szkodliwym działaniem mrozu i zapewnimy komfort podczas spacerów. Warto o tym pamiętać, bo podrażnienie opuszek jest dla psów bardzo bolesne.
Czy na jesień i zimę powinniśmy zmieniać karmę naszym pupilom?
NW: Wszystko zależy od tego, jakie warunki zapewniamy psu w tym okresie. Jeżeli mamy pupila, który przebywa cały czas w mieszkaniu, to nie ma potrzeby zmieniania dotychczasowej karmy. Oczywiście pod warunkiem, że mu służy.
Natomiast jeżeli mamy psiaki, które przebywają na dworze, to warto zadbać o to, by w okresie jesienno-zimowym dostarczyć im możliwie jak najwięcej energii. Możemy to zrobić na przykład poprzez wprowadzenie karmy wysokoenergetycznej. Warto jednak zachować umiar i nie przesadzać. Można zacząć od zmieszania takiej wysokoenergetycznej karmy z obecnie stosowaną, jednak jeżeli zobaczymy, że pies chudnie lub jest w gorszej kondycji, musimy zwiększyć zawartość karmy energetycznej.

Jak rozpoznać, że z naszym psem dzieje się coś złego?
Objawy mogą występować bardzo indywidualnie. Musimy też pamiętać, że psy instynktownie nie pokazują nam, że coś się z nimi dzieje. Dlatego bardzo ważne jest baczne obserwowanie swojego pupila. W pierwszej kolejności musimy zwrócić uwagę na ogólne zachowanie: jeśli zauważymy, że zrobił się bardziej apatyczny, osowiały, mniej chętnie się bawi, jest to dla nas pierwsze ostrzeżenie, którego nie powinniśmy ignorować. Warto spojrzeć wtedy na przykład, czy uszy (małżowiny) nie są zbyt chłodne i jasne, czy śluzówki są odpowiednio ukrwione. Możemy to zweryfikować przykładowo wywijając wargę pupila (powinny być delikatnie różowe). Jeżeli wystąpią jakiekolwiek objawy, które nas zaniepokoją, powinniśmy udać się niezwłocznie do lekarza. Jeśli występuje podejrzenie zmarznięcia, warto w podróży do niego zawinąć psiaka w ciepły koc.

Czego absolutnie nie powinniśmy robić z psem, gdy na dworze panuje mróz?
MZ: Na pewno powinniśmy odpuścić kąpiele w zbiornikach wodnych, a także pamiętać o tym, by bezpośrednio po umyciu psa nie wychodzić z nim na dwór – zupełnie tak, jak my nie pójdziemy na spacer z mokrymi włosami,
tak i psy nie powinny wychodzić z mokrą sierścią, bo mogą się wtedy bardzo szybko przeziębić. Jeśli nasz psiak mieszka na dworze, nie powinniśmy pozostawić go bez kontroli żywieniowej. Oznacza to, że musimy sprawdzać, czy podawane jedzenie i woda nie zamarzają. Warto więc zapewnić mu ciepłą wodę i suchą karmę, która jest najlepiej zbilansowanym pokarmem. Nie powinniśmy także pozwalać psom jeść śniegu, bo może to powodować infekcje dróg oddechowych.

Czy psa można zahartować przed zimą? A jeśli tak, to jak to zrobić, by go nie zamęczyć?
Warto pamiętać o tym, że z psami jest trochę inaczej niż z ludźmi. Powinniśmy cały rok dbać o ich kondycję – regularne zabawy i ruch na świeżym powietrzu. Oprócz sprawności fizycznej, ważne jest także zdrowie – jeżeli w ciągu roku zadbamy o to, żeby psiak jadł dobrą i dobrze zbilansowaną karmę, nie mamy powodu do niepokoju. Kiedy pojawiają się lekko niższe temperatury, warto poczekać z zakładaniem ubranek aż do momentu, gdy na dworze będzie naprawdę zimno. Dzięki temu przyzwyczaimy psiaka do chłodu, co poskutkuje większą odpornością i wytworzeniem podszerstka chroniącego jego ciało. Spacery powinny być krótsze, lecz dość aktywne, wtedy czworonóg nie będzie aż tak marzł.

Czy jest jakaś złota rada, której udziela Pani opiekunom psów?
Naszą złotą radą jest to, by za każdym razem obserwować psiaka – działajmy z rozsądkiem i jeśli zwierzak marznie, kupmy mu sweterek, skróćmy także spacery. Sprawdzajmy, czy nie odmraża sobie łap, a jeśli coś się dzieje – nie czekajmy, tylko reagujmy.

* Fundacja NaszeZoo.pl powstała w grudniu 2015 r. Jej celem jest wspieranie bezdomnych zwierząt, które zostały źle potraktowane w wyniku zdarzeń losowych lub celowej działalności człowieka. Członkowie Fundacji ratują i leczą czworonogi, wspierają schroniska, edukują i propagują humanitarne traktowanie zwierząt, a także tworzą nowoczesne narzędzia online, które ułatwiają pomaganie. Pod jej egidą działa między innymi charytatywna akcja dlaSchroniska.pl, dzięki której bezpańskie psy i koty można wspierać przez internet.

Tekst i wywiady: M.Mikulski
fot. http://www.dogs-wallpapers.eu/
fot. https://pawshsalon.files.wordpress.com
fot. https://www.etsy.com
fot. stylowi.pl

Artykuł Jak zadbać o psa przed nadejściem zimy? pochodzi z serwisu DogMapa - wyszukiwarka miejsc przyjaznych psom.

Zbiórki krwi ludzkiej od lat nikogo nie dziwią, a uzupełnianie zapasów w bankach krwi stało się niemal popularne. Jednak co zrobić, gdy krwi potrzebuje nasz czworonożny przyjaciel?

Miluś

W Polsce pierwszy bank krwi dla psów powstał 16 lat temu. Stworzyli go dwaj weterynarze – Jerzy Kemilew i Robert Marczak. Z ich inicjatywą wiąże się historia pewnego biszkoptowego labradora. Ciężko chory na hemofilię Miluś potrzebował przetoczenia krwi, jednak żaden lekarz nie chciał pomóc jego właścicielce, Pani Marcie. Padały wręcz okrutne słowa „Lekarze nie oszczędzili nas, mówili, że jesteś psim mutantem, kaleką i nie widzą sensu Ci pomagać. Mówili, że masz chodzić na powolne spacery, tylko na smyczy, bez kontaktu z innymi psami.” wspomina Pani Marta.*

Jednak w tunelu pojawiło się światełko: „Mogę pomóc, czy wyraża Pani zgodę?” – to był doktor Marczak. Dzięki wysiłkom weterynarza zorganizowano przetoczenie krwi, co pozwoliło żyć Milusiowi we w miarę normalnych warunkach. Jak się później okazało, w naszym kraju jest ogromne zapotrzebowanie na tego typu zabiegi. Szybko powstawały filie Weterynaryjnego Banku Krwi im. Milusia, nazwanego tak na cześć biszkoptowego labradora. Dziś psy i koty mogą oddawać krew we Wrocławiu, Olsztynie, Łodzi, Gdyni, Krakowie, Gliwicach, Toruniu czy Szczecinie. Weterynaryjny Bank Krwi organizuje również zbiórki krwi w całej Polsce. Na ich stronie www.krewdlapsa.com możecie dowiedzieć się w jakim mieście będą zbierać krew w najbliższym czasie.

Pobieranie krwi i przywileje krwiodawców

Aby pies mógł stać się krwiodawcą musi spełniać określone warunki. Przede wszystkim musi być zdrowy, ważyć przynajmniej 26 kilogramów, być regularnie odrobaczany, szczepiony przeciw chorobom zakaźnym oraz zabezpieczony przeciwko pchłom i kleszczom. Wiek dawcy to od 7 miesięcy do 7 lat. Nasz czworonożny pupil nie może oddawać krwi jeśli cierpi na choroby układu pokarmowego, oddechowego, moczowego lub nerwowego. Jest to również zakazane w przypadku chorób układu krążenia. Więcej o dawcach.

– Pies do pobrania krwi kładziony jest na boku na specjalnym stole. Krew pobierana jest z żyły szyjnej, w przypadku psa to 450 ml. Psy nie są znieczulane podczas pobierania. Cały proces zamyka się zazwyczaj w 5-7 minutach. Oddawanie krwi jest dla zwierzęcia bezbolesne, nie powoduje negatywnych konsekwencji, zwierzak nie wymaga przed i po donacji specjalnego traktowania. Psy i koty mogą bezpiecznie oddawać krew raz w miesiącu. Naszym dawcom przysługuje też szereg przywilejów. – zapewnia Gabriela Kubalska-Marczak z Weterynaryjnego Banku Krwi im. Milusia.

A tak przebiega cały proces pobierania krwi, ten dzielny labrador wygląda na zrelaksowanego.

A korzyści dla psich dawców są niemałe. Przede wszystkim, bezpłatne badania morfologiczne i biochemiczne krwi, a także badanie w kierunku babeszjozy. Każdy dawca dostaje również worek wysokoenergetycznej karmy, aby mógł się szybko zregenerować po dobrym uczynku. Przy pierwszym razie oznaczona zostanie grupa krwi dzielnego czworonoga. Wszyscy psi bohaterowie otrzymują bandankę z napisem „Ratuję życie”. Dodatkowo, każdy dawca otrzymuje KreWetkę, czyli czerwone serduszko z danymi Weterynaryjnego Banku Krwi oraz indywidualnym numerem. Więcej o korzyściach.
Psia krew

Wbrew obiegowej opinii psia krew potrzebna jest nie tylko podczas operacji. Wykorzystuje się ją także, gdy w wyniku choroby dochodzi do anemii i zaczyna brakować czerwonych krwinek lub innych składników krwi. Weterynaryjny Bank Krwi dysponuje nie tylko tak zwaną „pełną” krwią. Jest ona również dzielona na koncentrat krwinek czerwonych lub osocze. Najczęstsze choroby, przy których wymagana jest transfuzja, to pasożyty krwi oraz babeszjoza, którą przenoszą kleszcze.

– Z tego względu jest sezonowość zapotrzebowania na krew. Sezon na kleszcze trwa od wczesnej wiosny aż do zimy, a czasem nawet przez całą zimę. Niestety klimat nam się zmienia, więc kleszcze potrafią występować przez cały rok. Raz więcej, raz mniej. Babeszjoza to ciężka choroba. Nie leczona jest śmiertelna. – przekonuje Jacek Baczyński z Weterynaryjnego Banku krwi im. Milusia.

Oprócz Banku im. Milusia działają również Weterynaryjny Bank Krwi w Mikołowie, Lubuskie Centrum Krwiodawstwa dla Psów i Kotów oraz Specjalistyczny Weterynaryjny Bank Krwi VIKA. Krew jest dostępna dla lekarzy weterynarii przez 24 godziny na dobę, we wszystkie dni w roku.

Dodatkowe informacje o psim krwiodawstwie:

Osocze dla szczeniąt

Badanie grupy krwi psa

Tekst i wywiady: M.Mikulski
fot. www.krewdlapsa.pl

Artykuł Psie krwiodawstwo pochodzi z serwisu DogMapa - wyszukiwarka miejsc przyjaznych psom.